اشتباه: فقط تمرینات پر برخورد به کاهش وزن کمک خواهند کرد

تمرینات کم برخورد و پر برخورد، هر دو برای سلامت شما مفید هستند. تمرینات کم برخورد یعنی آنهایی که شامل کمترین مقدار برخورد پاها به زمین هستند. انواع تمریناتی که بعنوان کم برخورد در نظر گرفته می‌شوند، عبارتند از شنا، استپ ایروبیک یا ایروبیک در آب، کاردیو روی دستگاه الپتیکال، یوگا، پیلاتس، پیاده روی، دوچرخه سواری، قایقرانی و ورزش‌هایی از این قبیل. تمرینات پر برخورد هم شامل دویدن، حرکت پروانه، تمرینات پلایومتریک، طناب زدن و… می‌باشد. شما باید سعی کنید مقدار کمی از هر دو نوع این تمرینات را در روالتان جای دهید.

اشتباه: تمرین کم برخورد، به معنای کم شدت است

کم برخورد، لزوما به معنای کم شدت نیست! هنگامیکه از شدت حرف می‌زنیم، در واقع داریم در مورد ضربان قلب صحبت می‌کنیم. یک تمرین با شدت بالا، تمرینی است که در آن، ضربان قلب به ۷۵ درصد حداکثر ضربان قلب یا بالاتر از آن برسد. ثابت شده که تمرین با شدت بالا، متابولیسم را افزایش می‌دهد، کالری بیشتری می‌سوزاند و خیلی سریع‌تر باعث بهبود تناسب اندام می‌شود. با اینحال، بسیاری از تمرینات کم برخورد نیز می‌توانند ضربان قلبتان را به محدوده‌ی ضربان قلب هدفتان برسانند، و مزایایی متفاوت با تمرینات قلبی عروقی ارائه دهند.

اشتباه: فقط افراد مبتدی باید تمرین کم برخورد انجام دهند

این درست نیست. ورزش کم برخورد برای تعدادی از افراد، فوق العاده است: مبتدی‌ها، سالمندان، افراد باردار یا دارای اضافه وزن، افراد دارای آسیب دیدگی یا مشکلات سلامتی مزمن مانند آرتروز. یک دلیل دیگر برای اضافه کردن تعدادی تمرین کم برخورد به روال تمرینی تان: یک برنامه کاردیو که فقط شامل حرکات پر برخورد تکراری یا تکان دهنده باشد، می‌تواند منجر به آسیب دیدگی شود. بنابراین اگر یک دونده هستید، می‌توانید بعضی اوقات با جایگزین کردن یک فرم کم برخورد از کاردیو مانند دوچرخه سواری یا شنا در روال تان، احتمال آسیب دیدگی را کاهش دهید.

اشتباه: برای آنکه یک تمرین موثر واقع شود، باید دردناک باشد