آسم در پسرها و در خانواده‌هایی که وضع اقتصادی پایین دارند بیشتر دیده می‌شود، ولی از طرف دیگر در مناطق روستایی، موارد ابتلا کمتر رخ می‌دهد.

باید توجه داشت از میان کودکانی که در سنین پایین حملات تنگی نفس را تجربه می‌کنند، درصد کمی دچار آسم پایدار می‌شوند.

سرفه‌های خشک متناوب، صدای خس‌خس سینه, نفس‌کشیدن کوتاه و منقطع، احساس فشار و تنگی نفس یا درد در قفسه سینه از نشانه‌های حمله آسم است.

علائم آسم اغلب در شب و در هوای سرد تشدید می‌شود و حتی گاهی خندیدن یا فعالیت شدید، محرکی برای شروع نفس‌تنگی است.

معمولا با استفاده از شرح حال کودک، سابقه حملات قبلی، سابقه خانوادگی آسم و آلرژی و معاینه این بیماری تشخیص داده می‌شود، اما در مواردی که در تشخیص شک و شبهه‌ای وجود دارد از عکس قفسه سینه و دستگاه اسپیرومتری استفاده می‌شود البته با توجه به همکاری‌نکردن کودک، برای بیماران زیر شش سال، اسپیرومتری مناسب نیست. همچنین از پاسخ بیمار به درمان می‌توان برای اثبات تشخیص استفاده کرد.

گاهی علائم سینوزیت و رفلاکس گوارشی مشابه آسم است و هر دو موجب سرفه‌های مزمن و تنگی نفس می‌شود و تشخیص را دچار چالش می‌کند.

برای رد کردن رفلاکس می‌توان یک دوره آزمایشی از داروهای کاهنده اسید معده را استفاده کرد و با استفاده از تصویربرداری سینوس‌ها می‌توان سینوزیت را تشخیص داد.

همچنین وجود جسم خارجی در ریه را باید مد نظر قرار داد؛ بویژه اگر شرح حالی از پریدن غذا در گلو و سرفه‌های شدید پس از آن وجود داشته باشد.

حملات گذرای نفس‌تنگی و سرفه در 35 درصد کودکان زیر هفت سال مشاهده می‌شود. حدود یک‌سوم از این افراد در دوران بالای هفت سال نیز مبتلا هستند و بقیه موارد برای همیشه بهبود می‌یابند.